Vincent Van Gogh, karizmatik hoşluğu, coşku verici duyguları ile tanınan efsanevi Hollandalı resim sanatçısıdır. Rembrandt’tan sonra en büyük Hollandalı ressam olduğu düşünüldüğünde, tarihin en tanınmış ressamlarından biri olarak görülür. Ancak, van Gogh’un açıkçası, takdir ve galibiyetin çoğu bir yana, yoksulluk, istikrarsız ruh sağlığı ve cılız fiziksel gidişat yaşadığı bir yaşamı vardır. Van Gogh, bir ara ressamlığı vazgeçti ve yaşamında mütevazı bir başlangıç yaptı. Kendini dine verdi. Paris’te, eski empresyonist ressamların eserlerini araştırarak ve sonra eserlerini taklit ederek eski sevgisine ve sanat tutkusuna yine başladı. Ancak, Daha sonra cesur ve uzlaşmaz olan alışılmamış stilini geliştirdi. Yaşamı süresince, 860’dan fazla yağlı boya ve 1.300’den fazla sulu boya, çizim ve eskizden oluşan 2.100’den fazla çalışmayı bitirdi. Bugün resimlerinin bir hayliyi dünyanın en pahalıları arasında yer almaktadır.
Vincent Willem Van Gogh, 30 Mart 1953’te Theodorus van Gogh ve Anna Cornelia Carbentus’un altı çocuğundan en büyüğü olarak doğdu. Babası Hollanda Reform Kilisesi’nin bakanıydı. Sanat ve din, Van Gogh ailesinde meslek olarak icra edilirdi. Genç Vincent, mesleği olarak ressamlığı seçti. Katolik bir bölgede Zundert köy mektebine katılarak Katolik hocayı tarafından eğitildi. Sonra 1861’den 1864’e kadar üç sene süresince, bir mürebbiyeci tarafından eğitildi. Daha sonra, Jan Provily’nin Zevenbergen’deki yatılı mektebine, Willem II Koleji’ne kabul edilerek katıldı. 1868 Mart’ında evi terk etmek için mektebi vazgeçti.Amca Cent’in takviyesiyle, Lahey’deki sanat temsilcisi Goupil & Cie’ye katıldı. Stajını tamamlayarak, 1873 senesinin Haziran ayında Londra’ya transfer edildi ve Brixton’a katıldı. Messrs Goupil & Co’da çalıştı.
Londra’daki seneleri, sanat kariyerinin en üretken seneleriydi. Çalışması ve romantik yaşamının ilerleyişi ile mutluydu. Hasılatları da sürekli olarak çoğalarak babasının kazancını aşma noktasına geldi. Ardından kriz yarıyılıyla karşılaştı ve iyi giden yaşamı uzun sürmedi. Güncelden Paris’e transfer edildi ancak eserleri sanatın, duyguların ifadesinden ziyade bir meta olarak görüldüğü için sanatsal eserleri bu şehirde yakalanmadı. Goupil ile hizmet süresi 1876 Nisan’ında sona erdi. İngiltere’ye dönerken, Ramsgate’te minik bir yatılı mektepte ücretsiz hoca olarak çalıştı. Noel yarıyılında eve döndü ve Dordrecht’te bir kitapçıda çalışmaya başladı. Bununla beraber, çalışma zamanının çoğunu kara kalem çalışmaları için tüketti.
Kitapçıda çalışırken, dini heves yaşadı ve hakikat mesleğinin din adamlığı olduğu kanısına vardı. Teoloji okumak için Amsterdam’a taşındı. Ancak, giriş sınavında başarısız oldu. 1879’da Petit Wasmes köyünde misyonerlik görevini üstlendi. Yaşam stilini tamamen değiştirdi, vaazını yerine getirdi. Saman üzerinde yatmaya başladı ve sade bir yaşam stili benimsedi.
Hıristiyan makamlar tarafından rahipliğin onurunu makûsluk şartlarında yaşayarak onur kırdığı için misyonerlikten kovuldu. Sonra, eve döndü ve ebeveynleri için evham konusu haline geldi. Hollandalı sanatçı Willem Roelofs’un tavsiyesini takiben, Brüksel’deki Academie Royale des Beaux-Arkasıs’a katıldı. Burada anatomi ve standart modelleme ve perspektif kaideleri üzerinde çalıştı. Tanrı’nın hizmetinde bir sanatçı olmaya hevesliydi.
Başlangıçta Lahey’de yer alan sanatçı, burayı terk etti ve altı hafta kadar kaldığı Drenthe’ye taşındı. Zamanının çoğunu göçebe bir yaşam sürdürerek, tüm bölgeyi dolaşarak, sanatçıların manzaralarını ve karikatürlerini çizerek geçirdi. 1885 senesinde, onun magnum opus’u ya da onun ilk şaheseri olan ‘Patates Yiyenler’i çalışmaya başladı. Eser ilk olarak Lahey’deki boya bayii Leurs’un sergende sergilendi. Daha sonra izlenimciliğin baskın bir sanat formu haline geldiği Paris’e taşındı. O da aynı biçimde esin aldı ve Henri de Toulouse-Lautrec, Pissarro ve öbürleri ile çalışmaya başladı. Sonra Japon sanatıyla ilgilenmeye başladı ve doğu felsefesini detaylı olarak analize başladı. 1888’in başlarında Fransa‘nın güneyine taşındı. Bu zamandaki resimlerinin çoğu yerel manzaralara ve ışığa sabrediyordu ve ağırlıklı olarak sarı, ultramarin ve leylak renklerini kullanmıştı.
“Van Gogh’s Chair”, “Arles’te Yatak Odası”, “The Night Cafe”, “Geceleri Cafe Terası”, “Rhone Üzerine Yıldızlı Gece”, “Still Life: On iki Vazo” isimli bir dizi ünlü resimler yaptı. Bu süre zarfında parasının çoğunu yemek yerine boyaya tüketti. Sonuç olarak, fiziksel ve psikolojik gidişatı makûslaştı ve zihinsel olarak dünyaya alan okudu.
Gauguin ve Van Gogh beraber resim yapmaya başladılar. Van Gogh, Gauguin’in fikirlerini ve Kırmızı Üzüm resmini çizerken Gauguin, ‘Ayçiçek Ressamları’ portresini çizdi.
İkisi arasındaki samimi ilişki, sık sık şiddetli müzakereye sürüklendiğinden bu gidişat resimlerine de yansıdı. Gauguin böbürlü ve baskınken, öteki yandan Van Gogh sakin ve içe kapanıktı. Bu ruh halini yaşadığı günler sol kulağını kesmesine yol açtı. Sık sık ziyaret ettiği genelevdeki bir fahişenin de etkisi olduğu söylenir. Daha sonra hastaneye kaldırıldı ve süratle iyileşti. Bununla beraber psikolojik sağlığı, halüsinasyonlar ve sancılar suratından acı sürüklemeye devam etti. Resme yöneldi, ancak işiyle mutluluğu bulamadı ve hastaneye geri döndü. Gününü Sarı Ev’de geçirdi ve geceleri hastaneye döndü.
Sonunda Saint Remy de Provence’ta bir sığınma evine taşındı. Kaldığı süre süresince, çizdiği alanın ana konusu olan muayenehane ve hastane bahçesini boyamaya başladı. “Yıldızlı Gece”, “Arka Tasarıda Alpilyalı Zeytin Ağaçları”, “Selvi”, “Selvili Mısır Tarlası” ve “Geceleri Provence’ta Köy Yolu” gibi bir hayli şaheser üretti. Bu yarıyılın öteki eserleri arasında Arles’deki Bedroo’nun iki versiyonu, ‘L’Arlesienne’, ‘Günbatımı Karla kaplı Alanda İki Köylü Kadın’ ve ‘Yaşlı Adamı Beklerken’ vardır.
1890’da Auvers stümör Oise’de hekim Dr. Paul Gachet’in yanına gitmek için Saint Remy’de muayenehaneyi terk etti. Bu süre zarfında ‘Dr Gachet’in Portresi’, ‘Auvers Kilisesi’, ‘Kargalar ile Buğday Tarlası’ ve ‘Daubigny’nin Bahçesi’ isimli iki tabloyu resimledi. Eugenie Loyer, Kee Vos Stricker ve Clasina Maria Hoornik ile yaşamında üç başarısız romantik ilişki yaşadı. Ancak, kadınların hiçbiri, Van Gogh’un onlara olan sevgisini kabul etmedi.
27 Temmuz 1890’da kendi göğsüne ateş etti. Şöhrets eseri, atış yaşamına mülk olmadı ama rehabilitasyon edilmeyen yarası, kendini vurduktan 29 saat sonra ölmesine yol açtı. 30 Temmuz’da Auvers stümör Oise belediye kabirliğinde gömüldü. Cenazesine Theo Van Gogh, Andries Bonger, Charles Laval, Lucien Pissarro, Emile Bernard, Julien Tanguy ve Dr. Gachet gibi ünlü ressamlar katıldı. Sonrasında, resimleri Paris, Amsterdam, Köln, Berlin ve New York’ta muhtelif sergilerde sergilendi. Eserleri çok takdir edildi ve şanında yükselişe yol açtı. Milyon dolarları bulan fiyatlara tabloları satıldı.
Namı: Ressam
Doğu Yeri: Hollanda
Tebaayı: Fransız
Doğum Tarihi: 30 Mart 1853
Burcu: Koç
Babası: Theodorus Van Gogh
Annesi: Anna Carbentus Van Gogh
Kardeşleri: Anna, Cor, Elisabeth, Theodorus, Willemina
Vefat Tarihi: 29 Temmuz 1890
Vefat Yeri: Auvers-Stümör-Oise, Fransa
Hastalığı: Bipolar Bozukluk, Şizofreni
Vefat Sebebi: İntihar
Kimlik İsmi: Vincent Willem Van Gogh
Yazar: Osman Uçar
