Rostislav Alexeyev, ünlü bir mucittir. 18.12.1916 tarihinde doğmuş, 09.02.1980 tarihinde ölmüştür. Hidrofil, hava yastığı ve hava boşluğu gemileri tasarladı. 400 tonluk “Lun,” 140 tonluk “Orlenok” ve 20 tonluk “Utka” dahil olmak üzere yer altı kanatlı efektli (WIG) araçlar için çeşitli tasarımları pazarladı. Bu tasarım bürosu, organizasyon açısından farklı olmasına rağmen, Krasnoye Sormovo Tersanesi ile birlikte kabul […]
Rostislav Alexeyev, ünlü bir mucittir. 18.12.1916 tarihinde doğmuş, 09.02.1980 tarihinde ölmüştür. Hidrofil, hava yastığı ve hava boşluğu gemileri tasarladı. 400 tonluk “Lun,” 140 tonluk “Orlenok” ve 20 tonluk “Utka” dahil olmak üzere yer altı kanatlı efektli (WIG) araçlar için çeşitli tasarımları pazarladı. Bu tasarım bürosu, organizasyon açısından farklı olmasına rağmen, Krasnoye Sormovo Tersanesi ile birlikte kabul gördü.
WIG, kaldırmayı artırmak ve sürtünmeyi azaltmak için, deniz seviyesinin veya arazinin yüzeyine yakın hareket eden, kanadın özelliği olan zemin etkisini kullanan bir cihazdır. Kanadın yüzeye olan mesafesi ne kadar küçük olursa etkisi daha büyük olur.
WIG hava hızına sahiptir, ancak havaalanları gerektirmez, yüksek yük taşıma kapasitesine sahiptir, nispeten pürüzsüz bir yüzey üzerinde kullanılabilir. Denize sıfır WIG kısıtlamaları sadece kalkış ve iniş sırasında mevcuttur. WIG kanadı (düzlemden farklı olarak), kanat ve yüzey (“ekran”) arasında gelen sıkıştırılmış akışın verimli kullanımını en üst düzeye çıkarmak için uyarlanmış özel bir profile ve şekle sahiptir.
Rostislav Evgenievich Alexeyev, 18 Aralık 1916’da doğduğunda ailesi köy ziraatçisi idi. 1932’de Alekseev’in ailesi Sovyet şehri Gorki’ye taşındı (devrim öncesi adı Nizhny Novgorod şimdi restore edildi). Burası, Rusya’nın en eski tersanelerinden biri olan ve sonunda dünyanın en geniş hidrofil çeşitlerinin kurucusu olacak olan Krasnoye Sormovo’nun yeriydi. 1935 yılında, Alekseev Gorki Sanayi Enstitüsü Gemi İnşaatı Bölümüne girdi (şimdi – Nizhny Novgorod Devlet Teknik Üniversitesi). Boş zamanlarını kendisi için yat inşa etmeye ve yarışlara katılmaya adadı. Yatında siyah bir yelken vardı. Efsaneye göre, Alekseev yelkeninin “korsan rengi” nedeniyle yarış iznini reddetti. Fakat o vesilelerle yarış başlayana kadar beklerdi.
Sovyet bilim adamlarının su akışındaki folyo operasyonu hakkındaki makalelerini okuyan Alekseev, bu sorun üzerinde çalışmaya karar verdi. Ekim 1941’de (II. Dünya Savaşı sırasında, düşman Moskova yakınlarındayken), yüksek lisans tezini “Hidrofilli Bir Planya Teknesi” konulu olarak sundu. Çalışmaları doktora tezi seviyesine yakın olarak kabul edildi. Alekseev, T-34 tanklarının üretim kalitesini kontrol etmek için “Kırmızı Sormovo” tesisine yönlendirildi. Stalingrad Savaşı’ndan sonra, günde bir saat yüksek hızlı bir teknede çalışmasına izin verildi. 1943 yılında ilk hidrofil yapıldı.
1940’larda ve 1950’lerin başında birkaç deneme hidroforu inşa edildi. Hidrodinamik profiller geliştirildi. Hareket stabilitesi, manevra kabiliyeti, güvenilirlik, güvenlik, yapı soruları araştırılmış ve ilkeler geliştirilmiştir. Birçok kurum ve hükümet Alekseev’in çalışmaları hakkında olumsuz sonuçlar verdi ve hatta bunu yasaklamak için talepler bile vardı. Ancak Alekseev sığ suya daldırılmış folyolar konseptini geliştirmek için özverili çalışmalarına devam etti. Tasarımı özellikle pürüzsüz, ancak açık ve sığ nehirlerde ve kanallarda çalışmak üzere tasarlanmıştır. Alexeyev’in folyo sisteminin altında yatan temel ilke, küçük kaldırma katsayıları kullanarak sakin suya daldırma folyosunu stabilize etmek için daldırma derinliği etkisidir.
II. Dünya Savaşı’ndan hemen sonra, Ruslar Sachsen’de bir tasarım ofisi kurdu ve sadece 1950’lerin ortalarında River Fleet Bakanlığı, Alekseev’in projesi için bir hidrofil sipariş etmeye karar verdi.
Alexeyev folyo sistemini kullanan RAKETA # 1 prototipi 1957’de piyasaya sürüldü. 25 Ağustos 1957’de hidrofil tekne “RAKETA # 1” ilk yarışa Gorki-Kazan’a gitti. Hızı 60 km / saatti – normal yer değiştirme, nehir gemilerinin hızından üç kat daha fazla idi. İlk tasarımına ve 1957’de piyasaya sürülmesine rağmen, RAKETA en başarılı Sovyet ticari yolcu hidrofillerinden biri olarak adlandırılabilir. 1973’e kadar bile, ABD Donanması ilk PHM hidrofilini başlattı, Sovyet nehirleri ve göllerinde 300’den fazla RAKETA vardı, bunlardan 66’sı sadece Volga United River Shipping Agency tarafından işletildi.
1960’ların başında Alekseev yüksek hızlı yolcu filosu oluşturma programını geliştirdi. Şu sınıflar inşa edildi: Raketa, Meteor, Sputnik, Belarus, Volga, Berevestnik, Vihr, Kometa. 1962’de Sovyetler Birliği lideri NS Hrutshev, “Öküzlere binmek yeterli!” Dedi ve Lenin Ödülünü Alekseev’in kolektifine verdi. 1960’ların ortasından sonuna kadar, Rusya’da en az 45 hidrofil servisi işletiliyordu ve bir yılda yaklaşık 3.000.000 yolcu taşındı.
1960’larda Alekseev, dinamik hava yastığı – ekranoplans üzerinde Güncel bir tür yüksek hızlı 
araç geliştirmeye başladı. Alekseev’in çalışmasındaki en görkemli deney, 500 tonluk ekranoplan “KM” nin tasarımı, yapımı ve test edilmesiydi. “KM” üzerinde yapılan birkaç yıllık test, gelecekteki ekranoplansların inşası için paha biçilmez veriler verdi. Bir sonraki proje çok işlevli “Orlyonok” idi. 1970’lerin sonunda Alekseev, yolcu ekranoplans Volga-2 ve Raketa-2’nin yaratılması üzerinde çalıştı. Teknik belgelerin tamamlanmasını beklemeyen Alekseev, Volga-2’yi üretime soktu, ancak kaçınılmaz talihsizlik geldi. 9 Şubat 1980’de Rostislav Evgenievich Alekseev öldü.
