Yirminci yüzyılın en etkili üç boyutlu soyut dışavurumcularından biri olan Chamberlain, sanat ve tasarım alanlarını sürekli olarak zorladı, bozdu ve ilerletti. 1927’de Rochester, Indiana’da doğdu. Dört yaşındayken annesi ve babası boşandı ve Chicago’daki büyükannesiyle birlikte yaşadı. II. Dünya Savaşı sırasında Birleşik Krallık Donanması’nda birinci sınıf denizci olarak görev yaptı. Savaştan sonra, Chicago Sanat Enstitüsü’nde GI […]
Yirminci yüzyılın en etkili üç boyutlu soyut dışavurumcularından biri olan Chamberlain, sanat ve tasarım alanlarını sürekli olarak zorladı, bozdu ve ilerletti. 1927’de Rochester, Indiana’da doğdu. Dört yaşındayken annesi ve babası boşandı ve Chicago’daki büyükannesiyle birlikte yaşadı.
II. Dünya Savaşı sırasında Birleşik Krallık Donanması’nda birinci sınıf denizci olarak görev yaptı. Savaştan sonra, Chicago Sanat Enstitüsü’nde GI Bill’e kaydoldu. Daha sonra, görsel dil etrafında fikirlerini geliştirdiği ünlü Black Mountain College’da şiir ve heykel eğitimi aldı.
Doğası gereği gezgin olan Chamberlain, Manhattan, Long Island, Los Angeles, Santa Fe, Connecticut, Sarasota ve Shelter Island’da (New York) yaşadı ve Amarillo ve Lanaken’de (Belçika) çalıştı. Yaşamı boyunca, heykelin herhangi bir şeyden yapılabileceğini kanıtladı. Sanatçı, ölçeği Gerçek bir şekilde aldığında, boyutun hiç fark edilmemesi ve parçaların bütünü oluşturmak için birbirine uymasıyla ilgili olduğu inancıyla hareket etti. Bir keresinde bir arkadaşı olan ünlü şair Robert Creeley’e şöyle demişti: “Gerçekten önemli olan, sanatın neyle ilgili olduğu”
1958’de arkadaşı Larry River’ın New York’taki Southampton’daki evinin arka bahçesinde Ford Pie Wagon ile karşılaştı. Çelik çubuklarla metalin bükülmesini deneyerek öğrendi, böylece ünlü parça Shortstop’u yarattı. Bu an, sanatçının geri dönüştürülmüş otomobil parçalarından heykel yapma konusundaki uzun uğraşının başlangıcını işaret ediyordu. (Heykelin ne olması gerektiğine dair geleneksel tanımlara meydan okayarak bitmiş eserler yarattı.)
1960’ların başında, Chamberlain New York ve Los Angeles arasında seyahat etti, New York stüdyo tavanından çekilen on iki inçlik akustik fayanslarda pigmentler, kağıt, karton, kumaş zımbalar, alüminyum folyo ve hurda metal kullanarak karışık kolajlar yaptı. 1963’te Masonite ve Formica parçaları üzerinde lake boyalar üretti. 1965 sonbaharında, Chamberlain Santa Fe’ye taşındı ve ertesi yaz, sanat koleksiyoncusu ve patronu olan Virginia Dwan’ın, Malibu Plajı’nda kalmak için bir davetini kabul etti. Los Angeles’ta üretan köpüğün her yerde bulunması onu metalden vazgeçirdi. (Yedi yıl boyunca başka bir metal iş üretmedi.) Köpük heykellere odaklandı. Los Angeles’taki Dwan Gallery’de iki düzine kadarını sergiledi.
1960’ların sonlarında Hernando Cortez’in Gizli Yaşamı (1968) gibi filmler üretti. Chamberlain bu dönemde heykel yapmasa da, “filmin bir heykel parçası olarak evrim geçirmesi gerektiği” inancına sahipti. Yönetmen Michel Auder şunları söyledi: “Yönetmenin işi, bir heykeltıraşın ilk önce parçalarını görmek, sonra da onları bir araya getirmek. Her bir parçayı alıp bükmeyecek, yönlendirmeyecek, onu toplayamayacak; Her parçayı seçecektir çünkü önceden bilecektir.
1970 yılında Los Angeles’a dönen Chamberlain, Pleksiglas ile deney yaptı. Açık kutularla başlayarak, parçaları parçalara ayırarak şekillendirirken eritti, ardından sanatçı Larry Bell’in vakumlu kaplayıcısını yüzeydeki mineralleri kaplamak için kullandı. Ortaya çıkan doku bir sürüngen derisine benzedi. Chamberlain’in Plexiglas ile yaptığı maceralar Güncellikçi olmasına rağmen, masrafları yüksek seviyelerde seyretti.
Chamberlain’in kolaj çalışmaları birçok yönden temel motivasyonu ortaya koydu. Bir “collagist”, olarak çeşitli doku ve materyalleri araştırdı.
1974’te, radikal görsel efektler üretmek için, damlayan, püskürtme yapan, desen veren ve kumlama yapan metali renklendirdi. 1980’de 18.000 metrekarelik bir atölGünceln satın alınması, yaratıcı çıktısını olumlu yönde etkiledi ve çok daha yüksek bir ölçekte ve daha fazla dinamizmle çalışmayı mümkün kıldı.
Chamberlain kariyerinin son otuz yılı boyunca, şekli ve rengi agresif bağları olan “fit” imzasının daha çeşitli varyasyonlarını izledi. Hayatı boyunca çok sayıda ödül aldı.
Chamberlain, altmış yıllık bir kariyer sonrasında 2011 yılında New York’ta vefat etti.
Eserleri, Amerika Birleşik Devletleri, Avrupa ve Latin Amerika’da sergilendi.
En önemli sergileri:
Martha Jackson Gallery, New York (1960), Modern Sanat Müzesi, New York (1960), Bienal de Sao Paulo (1961), Biennale (1964), Cleveland Sanat Müzesi (1967),Los Angeles County Sanat Müzesi (1971), Leo Castelli Galerisi, New York (1976), Çağdaş Sanat Müzesi, Los Angeles (1986), Whitney Müzesi Amerikan Sanatı, New York (1993), Kunstmuseum Winterthur, İsviçre (2005), Guggenheim Müzesi (1971, 2012)
En önemli eserleri:
Kordon, Şort, Bayan Lucy Pembe, Başlıksız, Norma Jean Rising, Hava Kalesi, Gondol Charles Olson, Seagram Yapı Kurulumu, Mozart İçin Not, Ay Müzesi, Penthouse, Fonetik Kısayol, Flyweelsonata, Mezzomangle, Karanlıkta Dans, Shortstop, Jackpot, Piquanthearing, Belki de Yer Çekimi, Pastoraldebris, Frostydickfansty
