Gerçek ismi Arlene Hannah Butter olan Wilke, 1940 senesinde New York’ta doğdu. Annesi ve babası avukattı. Evvel Queens’deki bir devlet mektebine gitti. Daha sonra ise Great Neck Lisesi’nde eğitim aldı. Liseden sonra, Philadelphia’daki Temple Üniversitesi’nde hoş sanatlar fakültesinde okudu. Mezun olduktan sonra tasarımcı olan Barry ile evlendi. Bir zaman sonra Pennsylvania lisesinde hocalık yaptı. Konutluluğu […]
Gerçek ismi Arlene Hannah Butter olan Wilke, 1940 senesinde New York’ta doğdu. Annesi ve babası avukattı. Evvel Queens’deki bir devlet mektebine gitti. Daha sonra ise Great Neck Lisesi’nde eğitim aldı. Liseden sonra, Philadelphia’daki Temple Üniversitesi’nde hoş sanatlar fakültesinde okudu. Mezun olduktan sonra tasarımcı olan Barry ile evlendi. Bir zaman sonra Pennsylvania lisesinde hocalık yaptı. Konutluluğu yürümedi ve 1965’te boşandı.
Vajinal formlardaki terracotta heykelleri ilk kere 1967’de New York Nycata’da gösterildi. Bu çalışmalar, feminist hareketin bir parçası olarak sarih vajinal imgelerin kullanıldığı ilk zamanlardan birini oluşturdu. Bu noktada Wilke tanınmış bir sanatçı olmaya başladı.
“Yumuşak heykelleri” ile ünlü Amerikalı sanatçı Claes Oldenburg ile bir ilişki kurdu. İlişkileri 1970’lerin ortalarında sona erene kadar, çift beraber yaşadığı gibi stüdyoları da paylaştı. Wilke sık sık Oldenburg’un resimlerini sürüklemeye başladı. Bunlar, New York’taki Ronald Feldman Gallery’de sergilendi.
Wilke heykel ve çizimler yapmaya devam ederken, 1970’lerin başında dikkatini resim, video ve performans sanatına kaydırdı. Büyümekte olan feminist sanat hareketine giderek daha fazla dahil oldu. 1974’te “Anonim Kadındı” ve “Sanat: Bir Kadının Duyarlılığı” gibi feminist yayınlara katıldı. 1975’te, Wilke, Donald Goddard ile Ronald Feldman Gallery’deki şovlarından birinin açılışında tanıştı. Goddard, o zamanlar Artnews’in idare editörü olarak çalışıyordu ve evvelki bir ilişkisinden iki kızı vardı. Açılıştan birkaç hafta sonra Feldman, Goddard’yu opera için tekerrür sundu. Bu noktadan itibaren, Goddard, onun için resim sürükleyerek, uygulamada Wilke ile çalıştı. Özellikle de Bana dayanak et Hannahserisinin 1978 üretiminde rol aldı. Wilke’nin yapıtı sürecinde yer almasına karşın, Goddard kendini asla yazar olarak görmedi. “Bunu Hannah’ın işi olarak gördüm ve bunun bir parçası olmak için harika hissettim” dedi.
Wilke, çalışmalarına 1980’lerde aynı tematik odak ile devam etti, her zaman Güncel medyayı ve değişik öz-temsil şekillerini keşfetti. 1987’de kanser teşhisi kondu. Ancak hekimi, lenfoma olduğu ortaya çıkan hastalığı tanıyamadı. Kemoterapi ve kemik iliği nakli de dahil olmak üzere kapsamlı rehabilitasyonlardan geçmek zorunda kaldı. Hastalığı süresince, Goddard’ın resim sürüklemesini ve filme almasını sağladı. Bu zaman zarfında, çalışmasının ehemmiyetli bir bileşeni olan bedeni, rehabilitasyonları sırasında ananesel hoşluğunu yitirdi. Saçlarını kaybetmeye başlayarak kemoterapi ile yapılan rehabilitasyondan hasar görmüştür. Wilke ve Goddard 1992’de evlendiler ve Wilke ertesi sene yaşamını kaybetti.
İçi Venüs isimli resimlerin ivedisi Wilke’nin hastalığının acıklı kaydı olarak vefatından sonra yayınlandı.
Wilke, popüler kültürde kadınların nesneleştirilmesine dikkat toplayarak kadın bedenini kalıplarını inceledi. Kendi vücudunu kullanması onun pratiğini performans sanatının en uç noktasına koydu, ama bu stildeki çalışmaları, eleştirmenler tarafından kendi hoşluğunun bir kutlaması ve dolayısıyla kadınların nesneleştirilmesinin yine teyidi olarak sıklıkla yanlış açıklandı.
Sanat dışı materyallerle yaptığı deneyler zaman açısından gizeme dışı değildi, ancak seçilen medyası sakız, silgi, çikolata, kurabiye hamuru ve kurutucu tiftiği gibi geçici ve oynaktı. Bu materyallerdeki ortak hissede, kadınların korunmasız kaldığını ifade eden bir şeydi. Çalışmaları, 1970’lerden başlayarak sanat dünyasına egemen olan post modernizmin ehemmiyetli bir ögesiydi. Post çağdaş sanat, yüksek ve düşük kültür arasındaki ayrımların, hoş sanat materyallerinin yalanlanmasının, ananesel sanat tanımlarına alan okumanın ve şova odaklanmanın bozulmasıyla karakterize edildi. Bunların hepsi Wilke’nin pratiğinin çekirdeğindeydi.
Müzakereli olsa da, sanatı, özellikle heykel ve fotografik otoportre cinslerinde bir hayli sanatçı için esin kaynağı olmuştur.
En ehemmiyetli yapıtları:
Ronald Feldman Hoş Sanatlarda Bir Sergi İçin Reklam, Hareketleri, SOS Starification Nesne İvedisi, Lüzum Silme, Büyük Sırça Üzerinden Hannah Wilke, Marksizm ve Sanat: Faşist Feminizm’e Dikkat, Öyleyse Dayanak Et Hannah, Venüs Pareve, Şuur Evveli, İntra Venüs
