Edouard Manet 1832 ’de Paris ’te varlıklı bir ailede dünyaya geldi. Babası Fransız yargıç olan Auguste Manet ’tir. Yüksek katmana üye ailesi onun sanatla ilgilenmemesi için uğraşmıştır. Ancak Manet sanata olan düşkünlüğünden ve yeteneğini bırakmamıştır. Babasının isteği üzerine Denizcilik mektebinin giriş imtihanlarına girip 2 kere galibiyetsiz olduktan sonra babası sanat eğitimi almasına izin vermiştir. Ailesi oğullarını sanat eğitimi görmesi için ananesel tarih ressamı olan Thomas Couture ’un yanını yollamıştır.
Manet sanat eğitiminin büyük bir kısmında Paris müzelerindeki şaheserleri kopyalayarak geçirmiştir. Öğretmeninin kaideci üslubunu hiç özümsememiş olsa da onunla beraber yaptıkları Avrupa gezilerinde kendisini etkileyen sanatçılarla tanışmıştır. Manet ’in fotoğraflarındaki karanlık tonları ve ileriki senelerdeki mevzu tercihlerini etkileyen İspanyalı ressamlar Diego Velazquez ve Francisco Jose de Goya ile bu geziler sırasında tanışmıştır.
Manet, yağlıboyayla yaptığı çalışmalara ağırlık vererek 400 ’ü aşkın yağlıboya resmi yapmıştır. Çağdaş zamanda kentte yaşayan öznelerini işlediği bütün boy portreler gibi ananesel şekilleri kullanarak kendine has bir üslup oluşturmuştur. Manet ’in eserlerinde çağdaş hayatı fotoğraflarına yansıtmasında şair arkadaşı Charles Baudelaire ’nin tesiri bulunmaktadır. Çağdaş hayatı resimleme mücadelesi güzergahında Manet, Paris caddelerinde saatlerce gezerek taslaklar yapar ve fotoğraflarına mevzu olacak bir vaka yaşıyorsa onu kaydolurdu.
Manet ’in mevzu tercihlerinin yanı gizeme fırça darbeleri ve kendine özgü fotoğraf üslubu da münazara yaratmaktaydı. İstenen rengi elde etmek için ananesel yöntem olan boyayı kat kat sürmek biçimindeki yöntemi terk eden ilk ressamlardan biriydi. Bu ananesel yöntem yerine, resmini yaptığı şeyde gördüğü rengi kullanıyor, birebir kopyalamak yerine detayları öne çıkarıyordu. “Alla Prima” olarak öğrenilen bu teknik, sanatçının daha özgün çalışması ve etkileyici renk kontrastları oluşturmak için özgür olmasını sağlıyordu. Reel hayatta gözlemledikleri ışık metamorfozlarını tutmasına takviye ettiği için izlenimciler bu tekniği özümsemişlerdir. Manet ’in yapmış olduğu eserler çağındaki eserlere göre daha düz bir görünüşe sahiptir. Bu vaziyet genellikle acemiliği belirttiği fikriyle tenkit etilse de çağdaş sanatın yükselmesi ile beraber yaygınlık ve takdir kazanmıştır.
Manet ’in eserlerini eşsiz kalan şey aynı zamanda onu müzakereli kılan şeydir. Ananesel fotoğraf tertip etmelerine olan bağlılığı, Paris caddelerinde olan günlük hayattan aldığı şehirli insan modelleriyle bozuluyordu. Paris Salonu, mahareti Güncel Güncel ortaya çıkan Manet gibi sanatçıların ad yapmaları için uygun bir yerdi. Ancak salonun ananesel meyilleri genellikle Manet ’in galibiyetine mani olmaktaydı.
1859 ’da Manet asılcı fotoğraflarını Salon ’a teslim etmeye başladı. İlk teslim ettiği fotoğraf “Absent İçicisi” alışılmadık bir mevzuyu ananesel olarak tasvir ettiği için yalanlandı. Bütün boy olarak yapılan bu portre cemiyet tarafından dışlanmış bir adamı alıp ön tasarıya çıkarıyordu. Bu fotoğraf, Manet ’in idealleri ile sanat camiasının ananeleri arasında alana gelen uzun süreli çatışmanın başlangıcını oluşturuyordu.
1891 ’de “İspanyalı Şarkıcısı” adlı tablosunun mansiyon kazanması ile Manet ilk olarak Salon tarafından kabul almıştır. Ancak Salon ’a verdiği yarıdan fazla fotoğraf yalanlanmıştır.
Manet ’in 1862 ’de yapmış olduğu Tuileries ’te Müzik isimli eseri bazı eleştirmenlere göre bitirilmemiştir. Fotoğrafta Paris ’teki Tuileries Bahçesindeki müziği ve sohbeti ele almaktadır. Manet ’in bu resminde dostları, ressamlar, yazarlar ve müzisyenler yer almaktadır. Resmin en solunda kendisi de yer almaktadır. Fotoğrafta Manet haricinde öbür ünlü bireyler de yer almaktadır. Şair Charles Baudelaire, ressam, yazar ve bestekar Zacharie Astruc, sanat eleştirmeni Theophile Gautier, ressam Henri Fantin-Latour, bestekar Jacques Offenbach ve erkek kardeşi Eugene Manet yer almaktadır.
Manet, 1863 ’te yapmış olduğu Olympia isimli eseri Tiziano ’nun Urbino Venüsü eserinden esinlenerek yapmıştır. Salon ’da ilk kere 1865 ’te sergilenen eser, fotoğrafta yer alan üryanlık sebebiyle burjuvazi tarafından kabul edilmemiştir. Realizm akıma dahil olan eserin en ehemmiyetli ayrıntılarından biri, eserde yer alan kadının yanılgısız değil natürel olmasıdır. Fotoğrafta yer alan model Victorine Maurent ’tir. Sarih deri rengi, çiçek taktığı kahverengi saçları, inc küpeleri ve altın bilekliği ile üryan bir biçimde yatakta uzanan kadın figürü, zengin kesime hitap eden bir hayat kadınıdır.
Manet ’in 1863 ’te yapmış olduğu Kırda Öğle Yemeği isimli tablosu o günün cemiyetinde sansasyon yaratmıştır. Kullandığı renklerin alışılagelmişin dışında olması ve giyinik iki beyefendinin yanında üryan kadının bulunması ananelere tersti. Fotoğraf sergiden kovulmuş, ancak sonra yine sergilenmiştir. İki giyinik adamın sohbete dalması, biri yanlarında oturan ötekiyi gölette yıkanmaya hazırlanan iki üryan kadına bakmaması, eseri cinsel iletiden uzak yakalamaktadır. Bu nedenlerden dolayı eser Realizm akımının izlerini taşımaktadır. Burada Manet ’in amacı tabiatta nü figürünün çeşitlemesini ortaya koymaktır. Ancak Raffaello gibi yaradanlarla mitolojik efsane figürlerinin yerine eserleride zamanın reel bireyleri yer almaktadır. Ayrıca bu fotoğrafla burjuvanın çok beğendiği Pazar piknikleri ve Paris banliyölerindeki fuhuş sektörü arasındaki ilişkiye yollama yapmıştır. Tablodaki iki erkekten biri erkek kardeşi Eugène Manet, ötekiyi ise heykeltıraş Ferdinand Leenhoff ’tur. Kadın modeli ise Victorine Meurent ’tir. Resmin yüksekokul tarafından yalanlanması ve fazla tenkitlere maruz kalması, Manet ’in ivedi tanınmasını sağlamıştır. Sanatçının sıkı arkadaşı Emile Zola ’nın Manet hakkında yazdığı methiye dolu yazılarda Manet ’in tanınmasına ehemmiyetli katkıda bulunmuştur.
Manet ’in 1882 ’de Folies-Bergere ’de Bir Bar isimli çalışması baş eserlerinden biri olarak kabul edilmektedir. Fotoğrafta yer alan mekan Frank Sinatra, Edith Piaf, Ella Fitzgerald veCharli Chaplin gibi adların yer aldığı Folies Bergere Gece Kulübü ’dür. Eserin bütün orta noktasında bulunan genç kadın, resmin odak noktasıdır. Sarı renkli, toplu kahküllü saçları, kolyesi ve bileziği ile genç kadın, bardaki hengameli havanın yanında sakin, düşünceli ve masum görünmektedir. Genç kadının hemen artta yer alan aynada mekanın yansıması görülmektedir. Aynada yansıması görünen genç kadın ve adam da dahil olmak üzere tüm görüntü bulanıktır. Aynada yer alan renkler grileşmiş ve konturlar daha yumuşamıştır. Işık ısı kıymetinin düşük olması sebebiyle ön taraf kırmızı ve sarı tonlarla resimlenmiştir. Tabloda ön tarafta genç kadın ve etrafındaki nesnelerin oluşturduğu ananesel görüntüye karşı aynadaki yansıyan görüntüler izlenimci stile uymaktadır. Böylece renkler içinde ışık oyunları ile renklerin kaynaştığı ve banal stilin aşıldığı görülmektedir. Tabloda Manet ’in yakın dostları da yer almaktadır. Fotoğrafta beyaz kıyafetli kadın Mery Lauren ’tir. Ayrıca aktrist Jeanne de Marsey de fotoğrafta yer almaktadır.
Olympia tablosu ile oluşan skandaldan sonra Manet zamanının genç sanatçıları arasında sadık hayranlar edinmiştir. Sanatçıların, yazarların ve sanat severlerin yer aldığı ufak bir grubun lideri olan Manet, buluşmalarını Cafe Guerbois ’da asıllaştırıyorlardı. İçlerinde Edgar Degas, Claude Monet, Pierre-Auguste Renoir, Alfred Sisley, Camille Pissarro ve Paul Cezanne gibi sanatçıların yer aldığı topluluktan bir çoğu ileride izlenimci hareketin önde gelen simalarından olacaklardı.
Millete sunduğu son ve en ustaca eseri olan Folies-Bergere ’de Bir Bar, Salon ’da sergiye çıkarıldığında Manet 50 yaşındaydı ve sıhhati makûs gidişattaydı. Daha Önceki bir arkadaşı, ressamın kabiliyetinin eriştiği sansasyonel bu zirve noktasından dolayı kendisine Şeref Madalyası verilmesini sağladı. Manet uzun zamandır bu ödülnam peşindeydi ve sanat hayatı boyunda özlemini sürüklediği takdiri bu ödül sayesinde kazanmıştır. 1883 ’te ilerlemiş frenginin neden olduğu rahatsızlıklar nedeniyle ayağı kesilmek zorunda kalındı. Ayağının kesilmesinden 11 gün sonra ölüm etti. Vefatından sonra millet Güncel Güncel değerini kavradı ve sanatına alaka göstermeye başladı.
Bazı Eserleri
Çocuk ve Kiraz – 1859
Çocuk ve Köpek – 1860
Jeanne Duval Portresi – 1862
Olympia – 1863
Tuileries ’te Müzik – 1862
Kırda Öğle Yemeği – 1863
Cadde Şarkıcısı – 1862
Flütçü – 1866
İspanyalı Kostümlü Genç Kadın – 1867
İmparator Maximillian ’ın Vuruluşu – 1867
A Reading Léon Leenhoff and Susan Leenhoff – 1868
Balkon – 1869
Berthe Morisot with a Bouquet of Violets – 1872
Sahilde – 1873
Demiryolu – 1873
Nina de Callias ’ın Portresi – 1874
Argenteuil – 1874
In the Conservatory – 1879
İlkbahar – 1881
A Bar At Folies-Bergère – 1882
